رابطه بین فرهنگ سازمانی و رهبری تحول آفرین در اداره کل زندانهای فارس

آمادگی سازمان برای تحول تابع فرهنگ سازمان است. آمادگی سازمان برای تحول را می توان بر حسب توان و تمایل سازمان تعریف و سطح بندی کرد. هنگامی که سازمان توانمند است می تواند خود را با محیط هماهنگ کند، در غیر اینصورت ناتوان شمرده می شود. امروزه سازمان های نو به طور فزایند ه ای نسبت به بهینه سازی فرهنگ سازمانی خود، به سرمایه گذاری پرداخته اند. در سازمان های امروزی، نیروی انسانی و مدیریت این سازمان ها، انرژی کمی را صرف می کنند تا مجموعه خود را به حرکت در آورند. درست مخالف سازمان های گذشته که نیروی آنها انرژی بالایی را برای انجام امور صرف می کردند، مدیریت نو عنایت بر این دارد تا انسان ها را از درون برانگیزاند. امروزه تاکید بر خود مدیریتی در برنامه ریزی کار و همگرایی رفتار در سازمان هاست. تاکید بر این است که از درون مدیریت گذر کرده و به دوران رهبریت برسیم. اهداف انجام تحقیق حاضر تعیین رابطه بین چهار نوع فرهنگ سازمانی (سلسله مراتبی، بازاری، طایفه ای و ویژه سالاری ) و رهبری تحول آفرین در اداره کل زندانهای فارس می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مدیران و کارکنان اداره کل زندانهای فارس است. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه ابزار سنجش فرهنگ سازمانی و وجوه چند عاملی رهبری استفاده و بین دو گروه رهبران و پیروان توزیع شده است. پاسخ ها نشان می دهند که نوع فرهنگ غالب از دیدگاه رهبران و پیروان فرهنگ سلسله مراتبی می باشد. همچنین رهبران خود را تحول آفرین می دانند همچنین پیروان عنوان کرده اند رهبرانشان رهبری تحول آفرین را به کار می گیرند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین انواع فرهنگ سازمانی و رهبری تحول آفرین از نظر رهبران رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد، در حالی که از نظر پیروان این رابطه مثبت و معنادار می باشد. از نتایج رگرسیون چندگانه نیز برداشت می شود که از نظر رهبران و پیروان به ترتیب فرهنگ سلسله مراتبی، بازاری، ویژه سالاری و طایفه ای بیشترین تاثیر را بر رهبری تحول آفرین دارند.بنابراین هر چهار نوع فرهنگ بر رهبری تحول آفرین تاثیر گذار می باشد.